شهادت:16 اسفند 1362، جزیره مجنون

فرمانده لشکر27 محمد رسول الله

قصه همت بعضی صفحاتش مثل قصه خیلی های دیگر است و بعضی هاش فقط مال خود اوست. اوهم قصه به دنیا آمدنش هرچه بود، مثل همه ما، وقتی آمد گریست. بچگی کرد، مدرسه رفت. حتی گاهی از معلمش کتک خورد و گاهی به دوستانش پس گردنی زد. بعضی تابستان ها کار کرد. دوست داشت داروسازی بخواند ولی در کنکور قبول نشد. بعد دانشسرا رفت و معلمی کرد. او هم قهر و عشق، هر دو را داشت. خندید و خنداند. زندگی کرد. هم راه شد. رفت و گریاند. تنها چیزی که او را در این دور ماندنی کرد، راهی بود که به دل ها باز کرد و عشقی که آفرید. قصه زندگی او گاه صفحاتی دارد که به افسانه می ماندت اگر به آسمان راهی نداشته باشی.

یادگاران- همت