به بهانه پایان سال حماسه سیاسی، حماسه اقتصادی
نشسته بودم جلوی تلویزیون و به قول معروف داشتم یه چرخی تو شبکه ها می زدم که رسیدم به شبکه نمایش. داشت یه جوونی رو نشون می داد با یه قیافه مادر مرده و یکی هم داشت توضیح می داد که این آدم چند وقتیه که بی کار شده و از این حرفا. فک کردم حتما یکی از این فیلم های درست و حسابیه که آخرش پسره با یه دختر پولدار ازدواج می کنه و همه چی به خیر و خوشی تموم میشه که دیدم نه بابا، داره درباره مصرف کالاهای خارجی و از دست رفتن فرصت های شغلی و از این جورچیزا حرف می زنه. باخودم گفتم یه چیزی می گی ها. من خودم همون موقع که آقا فرمودن چیزای خارجی نخرید کلی به این قضیه فکر کردم ولی دیدم واقعا یه وقتایی آدم چاره ای نداره، مجبوره جنس خارجی بخره !
این دوستم که چند وقت پیش عروسیش بود می گفت گازای ایرانی اصلا با نمونه خارجیش قابل مقایسه نیست. شیرای گازشو نشونم داد. راست می گفت خوب ، خیلی روون می چرخید و کم و زیاد می شد. گازای ایرانیو دیدم، اصلا اینطوری نیست! یخچال هم همینطور. یخچالای ایرانی خیلی زودتر از خارجی هاش خراب می شن. خوب آدم که نمی تونه هر ده دوازده سال یه یخچال بخره! اصلا گیریم که جنسشون هم خوب باشه، برای جهیزیه است، الکی نیست که. ملت میان جهاز برون، اسباب، اثاثیه عروس رو ببینن خوب. نمی پرسن مارک یخچال فریزرش چیه؟! آدم آبروش رو که از سر راه نیاورده خوب. ماشین لباسشویی و ظرفشویی و تلویزیون و ساندویچ سازو چایی سازم همینطور. جاروبرقی رو داشت یادم می رفت! خلاصه اینا وسایل اصلی زندگین، حالا خورده ریزه هارو شاید بشه یه کاریش کرد. مثلا بعضی از لباسارو میشه ایرانی خرید ولی خوب مثلا شلوار از اون چیزاییه که آدم واقعا دلش راضی نمیشه جین ترک و کتون کره ای رو بزاره، بره ایرانیشو بخره. اصلا طرح و پارچه اش قابل مقایسه نیست! من یکی که رو شلوار خریدن وسواس دارم ، اصلا نمی تونم فکرشو بکنم که جین ایرانی بپوشم. حالا مانتو رو شاید بشه یه کاریش کرد. مخصوصا اونایی که هرماه یه مانتو میخرن باید برن ایرانیشو بخرن! ولی اونایی که مثل من سه چهارماه یک بار مانتو میخرن، خوب حق دارن دیگه، باید یه چیزی بخرن که یک باشه، هم جنسش، هم مدلش. آدم می خواد چند ماه این مانتو رو داشته باشه، روحیه آدم خراب میشه اگه هرکی دید نپرسه از کجا خریدی. ولی یه چیزایی مثل جوراب رو من واقعا نظرم اینه که آدم باید ایرانی بپوشه. آخ بدم میاد از این فروشنده ها که میان تو مترو هی این جورابا رو می گیرن دستشون می گن کار ترکه، کار ایران و چین نیست. یکی نیست بهش بگه تو جورابتو بفروش، چرا توسر جنس ایرانی می زنی؟!
من جدا عقیده دارم آدم باید تاجایی که امکانش هست و ضرر جانی و مالی و روحیه ای براش نداره از جنس ایرانی استفاده کنه. این همه آقا قربونش برم گفتن جنس ایرانی بخرید، همینطوری که نگفتن خوب. حتما یه دلیل قانع کننده براش دارن دیگه! حالا اینکه دقیقا منظورشون کدوم اجناس ایرانی بوده رو خوب بهتر بود می گفتن، یا اصلا قبلش یه پرس و جو می کردن می دیدن کدوم اجناس ایرانی از نمونه خارجیش بهتره، همونارو میگفتن. مام که خوب ولایی، همه فکرو ذکرمون اینه که ببینیم ایشون چی می گن همون کارو کنیم. حالام که نگفتن ، اشکالی نداره. یه کم کار ما سخت شده ولی فدای سرشون، فدای یه تار موشون! هرکاری بتونیم انجام میدیم حرف ایشون رو زمین نمونه، ولی تا جایی که در توانمون باشه و از دستمون بر بیاد خوب!
